Tabip anneler, Anneler Günü’nde de çocuklarından uzak

Gurbet GÖKÇE-EDİRNE Sultan 1’inci Murat Devlet Hastanesi’nde koronavirüs hastalarını tedavi eden uzman hekimler Bahar Yenigün, Fulya Tanrıkulu ve Müge Kaya, Anneler Günü’nü hastanede karşılıyor. Pandemi başladığında özel ihtiyaçlı oğlu ile 3 ay görüşemediğini belirten Dr. Bahar Yenigün, “Yaklaşık 1 yılı aşkın müddettir de tertipli bir hayatımız yok. Nöbet ve çalışma koşullarından ötürü bırakıp 2- 3 gün sonra aldığım oluyor. Ya da sahiden dinlenmem gerekiyor, alamayabiliyorum” dedi.
Edirne Sultan 1’inci Murat Devlet Hastanesi’nin Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Servisi’nde misyon yapan uzman 4 tabipten 3’ü anne. Bir yılı aşkın müddettir koronavirüs hastalarını tedavi eden tabipler, Bahar Yenigün, Fulya Tanrıkulu ve Müge Kaya, çocukları ve ailelerinden uzak büyük bir özveriyle vazifelerini muvaffakiyetle yerine getirdi. Çocuklarıyla hasretlerini cep telefonu ile manzaralı olarak görüşerek gidermeye çalışan tabipler, Anneler Günü’nde salgının bitmesi istedi.
ÖZEL İHTİYAÇLI OĞLUNU 3 AY GÖREMEDİ 
Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanı Dr. Bahar Yenigün, 14 yaşında Tuğra isminde özel ihtiyaçlı bir çocuk sahibi olduğunu belirterek, salgın periyodunda çeşitli zorluklar yaşadığını lisana getirdi. Pandeminin birinci çıktığı devirde hastalığın seyrinin bilinmediğini söyleyen Dr. Yenigün, şöyle konuştu:
“Ne olacağı bilinmiyordu. Bilgilerimiz bu kadar güzel değildi. Bizler bundan ötürü hayatımızı kaybedebiliriz. Daha büyük bir panik, daha büyük bir kaygı ve daha büyük güvensizlikler vardı bizde. O periyotta Türkiye’ye giriş yaptıktan ve o çalışma sistemine geçiş yaptıktan sonra yasaklar kalkana kadar 3 ay boyunca oğlum bakıcı annesi ile birlikte kaldı ve yalnızca imajlı görüştük. Çok değişik hisler yaşıyorsunuz, sonuçta o imajlı görüşmeniz son görüşmeniz olabilir, kurallar bir anda değişebilir, bir daha görmeyebilirsiniz. Ya da onun o dehşet ve kahrını o periyot anlayamıyorsunuz, zira o da farklı bir endişe yaşıyor. Sonrasında bu periyot geçti ancak yaklaşık 1 yılı aşkın müddettir de sistemli bir hayatımız yok. Nöbet ve çalışma koşullarından ötürü bırakıp 2- 3 gün sonra aldığım oluyor. Ya da sahiden dinlenmem gerekiyor, alamayabiliyorum. 1 yılı geçkin bir vakitten beri bu türlü devam ediyoruz. İlk vakitler 3 aylık devirde hiç kestirim etmediğim kadar olgun davrandı. Ben çok sorun çıkartacağını, çok sorun yaşayacağımızı düşünmüştüm fakat enteresan bir biçimde daima olarak bana her görüşmemizde onu merak etmememi, âlâ olduğunu, benim için dua ettiğini, bir an evvel kavuşmak için gün saydığını söyledi. Fakat gerçek manada beni huzursuz edecek ya da bende bir vicdani bir şey oluşturacak bir davranış sergilemedi bilakis çok olgun ve kahramanca davrandı.”
‘HEP FARKLI KALDIK’
Doktor Yenigün’ün manzaralı konuştuğu Tuğra ise, “Pandemi devrinde daima farklı kaldık. Daima annemi sayıkladım. Çok uzun vakittir kavuşamadık. Anneme daima dua ettim. 6 günlük bir orta olmuştu sonra yine anneme kavuştum. Anne-oğul birlikte vakit geçiriyoruz, artık daha yeterliyiz. Daima dua ediyoruz” dedi.
‘ANNE, BABA SAĞLIKÇI OLUNCA ÇOK ZORLANDIK’
Eşi Gökhan Kaya Uzunköprü ilçesinde aile tabibi olan Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanı Dr. Müge Kaya ise 3.5 yaşında Zeynep Mine isminde bir kız çocuk sahibi. Pandemi periyodunda eşi ve kendisinin tabip olması nedeniyle kızlarına gereğince vakit ayıramadıklarını lisana getiren Kaya, “Kızım 3,5 yaşında lakin son 1 yılını yani pandemi sürecinden beri diğer beşerlerle bir arada olamıyor, akranlarıyla irtibat kuramıyor, bu bizim temel sorunumuz. Bunun dışında hem babası hem de ben sağlıkçı olduğumuz için artan iş yükünden ötürü bizlerle çok daha az vakit geçirdiği için birinci başta çok zorlandık. Bilhassa salgının birinci çıktığı devirde ekstra bir itina gösteriyorduk meskene geldiğimizde. Kesinlikle öncelikle duş almak, üstümüzü değiştirmek ve sonrasında çocuğumuzla temas etmek istiyorduk. Kendisi de birinci sefer bu türlü bir şeyle karşılaştığı için biz konuta geldiğimizde büyük bir heyecanla koşup sarılmak istiyordu lakin biz ‘kızım dur bekle, sonra sarılacağız’ dediğimizde gözlerinde çok büyük bir hayal kırıklığı görüyorduk. Beni en çok etkileyen o periyot o olmuştu. Artık artık çocuklar pandemi ile yaşamaya alıştılar, el dezenfektanı ve maske onların da hayatına girdi maalesef. Şu anda sürece daha alıştı. Lakin yeniden de bu yaştaki bir çocuğun akranlarıyla olamaması, istediği vakit dışarı çıkamaması, bunları anlatmak zorunda kalmak sıkıntı geliyor” sözlerini kullandı.
‘ANNEMLE GURUR DUYUYORUM’
Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanı Dr. Fulya Tanrıkulu, pandemi devrinde anne olmanın büyük zorluklarını yaşadıklarını söyledi. İstanbul’da Yeditepe Üniversitesi’nde elektrik, elektronik eğitimi gören oğlu Özgür’ün pandemi devrinde geldiğini, lakin kendisine vakit ayıramadığını anlattı.
‘OLDUKÇA FEDAKAR DAVRANDILAR’
Edirne Sultan 1’inci Murat Devlet Hastanesi’nin Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Servisi’nde misyon yapan 12 sıhhat işçisinden tek erkek olan Uzman Dr. Alper Eker’in eşi Zeliz Eker de tıpkı hastanenin dahiliye servisinde tabip olarak misyon yapıyor. Pandemi periyodunda hastane olarak çok âlâ bir performans sergilediklerini tabir eden Eker, şunları söyledi:
​“Elimizden geleni yapıyoruz. Anneler günü tabi çok kutsal, kıymetli bir gün. Bilhassa tabip anneler çok sıkıntı bir süreç yaşıyorlar. Bu devirde hayatını kaybeden tabip annelerimiz için de ailelerine sabırlar diliyoruz. Umarım tekrarı olmaz. Kendi eşim de dahiliye uzmanı o da pandemi servisinde çalışıyor. Tabi çok daha zahmetli bir süreç. Hem çocuklarıyla olan münasebetlerinde hem buradaki hastalara bakımı açısından. Konuta hastalık taşıyıp taşımamada, bulaştırıp bulaştırmama da düşünceli bir süreç. Epeyce ağır tempolar yaşandı. Aylık kalınma durumları oldu, çocuklarıyla görüşemediler, izole yaşadılar. Nitekim hakları ödenemez. Hem anne olarak hem doktor olarak bu süreçte etkin çalışmalarının bir karşılığı yok. Hayli fedakar yaklaşıma girdiler. Ne mesai saati kavram oldu ne gün kavramı oldu. 7 gün 24 saat alandaydılar.”