Nevra UÇKAÇ -Tekin GÜRBULAK / İZMİR, – İzmir’de yaşayan ve şimdi 5 yaşındayken lösemi yani kan kanseri hastalığına yakalanan ve 3 yıllık tedavinin akabinde sıhhatine kavuşan Murat Kılınç (21), Lösemili Çocuklar Sıhhat ve Eğitim Vakfı (LÖSEV) sayesinde hayata daha umutlu bakıyor.
Üniversite eğitimine devam ederken yarı vakitli LÖSEV’in ofisinde çalışan Kılınç, lösemi ile yeni tanışan çocuklarla irtibata geçerek onlara hastalığı yenmesi için umut oluyor.
Adana’da dünyaya gelen ve 5 yaşındayken lösemi hastalığına yakalanan 21 yaşındaki Murat Kılınç, pes etmedi ve kanseri yendi. 3 yıl süren güçlü tedavi sürecinin akabinde ‘ikinci ailem’ dediği LÖSEV ile bağlarını hiç koparmayan Kılınç, vakıfta çalışarak hasta çocuklara moral aşılıyor.
Dört çocuklu bir ailenin en küçüğü olduğunu anlatan Murat Kılınç, dışarda arkadaşlarıyla top oynarken yaşadığı halsizlik ve bedeninde oluşan morluklar üzerine ailesinin şüphelendiğini söyleyerek hastaneye başvurduklarını belirtti. Bir dizi tetkikin akabinde lösemi teşhisi konulan Murat Kılınç, “Hem maddi hem manevi zorluklar yaşadık. LÖSEV bizi buldu. 16 yıldır hala bana dayanak veriyorlar. Küçücük yaşımda hastanede tanıştıklarımla arkadaşlık kurmaya başladım. İlkokula gidemedim. Tedavim bittikten sonra eğitime başladım. Okula geç gittim zira bedenim mikroba açıktı. Tedavim 3 yıl sürdü. Daha sonra ayda bir ya da 2-3 ayda bir denetimlere başladım. 3 sene evvel gelmeme gerek olmadığını söylediler” dedi.
‘MASKE TAKTIĞIMDA ÇOCUKLAR BANA FARKLI YAKLAŞIYORDU’
Kanser olduğunu çok geç öğrendiğini ailesinin bunu ondan sakladığını tabir eden Kılınç, şöyle konuştu:
“Ailem hastalığımı benden saklamıştı. Üzülmemi istemediler. Beni avuttular. Zira daha 5 yaşında kanserin ne olduğunu bilmiyordum. Yaşıtlarımdan farklı olarak maske takmam gerekiyordu. Arkadaşlarımdan da uzaklaşmıştım. Okula başlayınca maske takmaya devam ettim. Şu an dünyadaki herkes maske takıyor. O vakit ben maske taktığımda çocuklar bana farklı yaklaşıyor, benimle oynamak istemiyorlardı. Zira onlar da maskenin ne manaya geldiğini bilmiyordu. Benim için güç bir periyottu. LÖSEV’in ortaokulunda eğitim gördüm. Oradaki herkes lösemiyi atlattığı için hepsi maske takıyordu ve kimse kimseye yabancılık yapmıyordu. Herkes birbiriyle oynayıp irtibat kuruyordu. Okulumuzun en hoş yanı buydu. Ekstra ikinci lisan eğitimleri alıyorduk. Özel hocalarımız geliyordu. Spor yapıyorduk. Vaktimiz eğlenceli geçiyordu.”
“LÖSEV VE BAĞIŞÇILARIN HAKLARINI ÖDEMEK İÇİN ARTIK KARDEŞLERİME YARDIMA KOŞUYORUM”
Liseden mezun olduktan sonra Bodrum’da dönemlik çalışmaya başlayan Murat Kılınç, iş hayatını öğrendiğini ve LÖSEV’in Seferihisar’daki mandalina çiftliğine gittiğini lisana getirdi. Burslarla üniversiteye hazırlanan ve Dokuz Eylül Üniversitesi Ziraî İşletmecilik Kısmı’nda okumaya başlayan Kılınç, mandalina vaktinde bahçeye gittiğini belirterek şöyle devam etti:
“LÖSEV benim ikinci ailem. Ailemin yanından ayrılıp LÖSEV’in içine girdim. Bana abla- ağabey üzere yaklaştılar. Bana eğitimler verdiler. Hem LÖSEV çalışanlarının hem de LÖSEV’e bağış yapan hayırseverlerin haklarını ödeyemem. Kanserle çaba eden herkes için ben de çalışmak istiyorum. LÖSEV bana bana umut oldu. Her yıl bana yeni bir kapı açıyorlar. Hepsine teşekkür ederim.”
“HASTA ÇOCUKLARLA GÜÇLÜ BİR BAĞIM VAR”
Kanserle çaba eden çocuklarla birebir süreçlerden geçtiğini tabir eden Murat Kılınç, “Hastalıkla yeni tanışan çocuklarla güçlü bir bağım var. Onları anlayan en güzel bireyler bizleriz. Onlara umut olmak ismine biz buradayız. Bizler güzelleştik. Biz yendik, onlar da yensin diye buradayız. Ben de onların geçtiği süreçlerden geçtim. LÖSEV sayesinde kanseri yendik. Onların da kurtulacağından eminim. Onların da umudu yüksek olsun” dedi.
