İSTANBUL, – Çalışan ebeveynlerin çocukların bakımında yaşadığı zorluklar, yaşadığı ikilemler ve jenerasyon farkına bağlı olarak aile büyükleriyle yaşanan çatışmalar konusunda bilgi veren Klinik Psikoloji Bilim Uzmanı İlkgün Demir, “Kişiliğiniz, duyarlılıklarınız, hudutlarınız ile onlarınki ortasında fark olunca itimat sorunu, mahcubiyet, aklın daima bebekte kalması üzere iç içe geçmiş karmaşık hisler yığını içine giriliyor. Büyüklerimizde genel manada birinci dikkati çeken kendi çocuklarını yetiştirirken müsaade etmedikleri şeylere, torunlarına müsaade edebiliyorlar. Bu da birinci bakım veren anne ve dolaylı bakım veren büyüklerimiz ortasında bir çatışmaya yol açıyor” dedi.
Büyüklere torunlarıyla ilgili inisiyatif almamasını tavsiye eden İstanbul Ayvansaray Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nden Klinik Psikoloji Bilim Uzmanı İlkgün Demir, “Bir bebeğin tüm sorumluluğu annesi ve babasına aittir. Torunlarınızla ilgili inisiyatif almayın, yalnızca takviye olun” diye konuştu.
BEBEĞİN YANINDA ANNE BABALARI ELEŞTİRMEYİN
Çocukla ilgili anne ve babası tarafından alınan kararlara, giysisine, sıhhatle ilgili sürecine ve dikkat edilmesi gereken şeylere saygılı olmanın gerekliliğini vurgulayan Demir şu sözleri kullandı:
“Bebek dahi olsa yanında anne ve babası eleştirilmemelidir. Esasen bebek, çalışmak zorunda kalan annesinden ayrılırken bir travma yaşıyor. Bu ilerleyen tenkitlerle birlikte yeri doldurulamayacak bir terkedilme ve istenmiyorum hissine yol açabilir. Karşılıklı inanç münasebeti ortamında yetişen çocuk ise bunu hangi yaşta olursa olsun hissedecek ve o terkedilme hissini tanımlamayacaktır. Bu inançlı ve şefkatli ortamda hem büyükanne ve dedelerle anılar yaratacak hem de anne ve babasının mecburî oldukları için onu bıraktıklarını hissettiği için korkulu bir çocuğa dönüşmeyecektir. Elbette anne ve baba olmayı özlemiş olabilirsiniz, torununuzda kızınızı ve oğlunuzu görüyor olabilir ve hatta onardan dahi fazla seviyor olabilirsiniz. Sizin devrinizde yapılan bebek bakımına dair uygulamalar günümüz literatüründe değişmiş olabilir ya da gelininizin/kızınızın kendi bebek yetiştirme tarzı, anneliği sizinkinden farklı olabilir. Empati kurunca zati bebeğini bırakmış bir anneyi anlamak ve samimi, içten, yardımcı bir dayanak olan olduğunuzu hatırlamalı ve hatta bebeğin annesine duygusal manada da dayanak olmalısınız.”
“BAZEN DENEYİM BİLGİYİ DÖVER”
Bu süreçte ebeveynlerin de aile büyüklerine karşı sorumlulukları olduğunu belirten İlkgün Demir, “Anneler ve babalar olarak bu dayanağa istekli olan büyüklerinizin de hakkını vermek, onları el üstünde tutmak, problemleriniz varsa şefkatli bir üslup ile konuşmak, taleplerinizi açıklayıcı biçimde iletmek ve inanç duymak zorundasınız. Büyüklerimiz bizler kadar çocuk psikolojisine ve yeniliklere hakim olmayabilir. Bu manada tahminen bunu orta ara büyüklerinizle konuşabilir, değerini anlatabilirsiniz ki nitekim bir çocuğu olağanüstü bir mimari yapıta benzetirsek, temeli inançlı bağlanmadır. Anne ve baba olarak çalışma hayatınız ne kadar ağır olursa olsun bebeğin sorumluluğu size aittir. Annelik tarzı farklı diye büyüğünüzü rencide etmek, eleştirmek yerine her vakit bebeği merkeze alarak sağlıklı bağlantısı seçiniz, elbette farklılıklar olması çok olağan. Onları dinlemeyi ve tecrübelerini yok saymamanızı öneririm. Çünkü onların deneyimi, sizin bilginiz var. Bazen deneyim bilgiyi döver” sözlerini kullandı.
