Ergün AYAZ- Alişan KOYUNCU/HENDEK (Sakarya), – SAKARYA’nın Hendek ilçesinde havai fişek fabrikasında 7 kişinin öldüğü, 127 kişinin de yaralandığı patlamanın üzerinden bir yıl geçti. Olayın acısını birinci günkü üzere yaşadıklarını söz eden fabrika personelleri sorumluların cezalandırılmasını talep etti. Avukat Saadet Diriarın, patlamayı yaşayan birçok personelde olayın akabinde ruhsal sıkıntılar oluştuğunu belirterek, “Müvekkillerimizin birçoğu ilaç tedavisi görüyor, hala uyuyamayan ya da uyuduğu vakit kabuslarla uyanan arkadaşlarımız var” dedi.
Hendek ilçesinde geçen yıl 3 Temmuz’da havai fişek fabrikasında yaşanan patlamada 7 emekçi hayatını kaybetti, 127 kişi de yaralandı. Olayın akabinde Hendek Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından açılan soruşturma kapsamında patlamada ihmali olduğu gerekçesiyle, fabrika sahibi Y.C., fabrika sahibinin babası A.R.E.C., fabrika sorumlu müdürü A.A., fabrika müdürü ve genel ustabaşı H.A.V., genel ustabaşı E.Ö., iş güvenliği uzmanı A.B. ile sorumlu işçi A.Ç. hakkında ‘Bilinçli taksirle birden fazla kişinin vefatına ve yaralanmasına neden olma’ cürmünden 2’şer yıl 8’er aydan, 22’şer yıl 6’şar aya kadar mahpus cezası istemiyle dava açıldı. Dördüncü duruşması 13 Eylül’de görülecek olan davada Y.C. ile H.A.V. tutuklu, başka sanıklar tutuksuz yargılanıyor. Fabrika alanındaki enkaz ise hala duruyor.
Üzerinden bir yıl geçmesine karşın, birçok çalışanın olayın tesirinden kurtulamadığını ve ruhsal tedavi almak zorunda kaldığını belirten müşteki avukatı Saadet Diriarın, “Bizim sürecin başından beri en çok içimizi acıtan aslında oradaki insanların durumuydu. Oradaki çalışma sisteminin onlar üzerinde yarattığı baskı ve o kaygıdan sonra üzerinden bir yıl geçmesine karşın hala rahatlığa ulaşamamış olmalarıydı. Orada çalışan birçok emekçiyle muhatap olduk bu süreçte. Yakınlarını kaybeden aileleri aslında bir kenara koyuyorum onların acısının hiçbir biçimde tanımı yok. Personellerle yaptığımız görüşmelerde hala tıpkı devrin travmalarını yaşadıklarını görüyoruz” dedi.
‘BİRÇOK PERSONEL ANTİDEPRESAN TEDAVİSİNE DEVAM EDİYOR’
Olayı yaşayan emekçilerin bu süreçte çok yıprandığını söz eden Diriarın, şöyle konuştu:
“Üzerinden bir yıl geçti hala bu mevzu ile ilgili konuşmak istemiyorlar. Bunun üzerinden yaşadıkları ruhsal travmalardan bahsetmek istemiyorlar. Geceleri hala uykusunda o patlamada yaşadığı dehşetle uyanıp konutundan kaçmaya çalışanlar var. Çok önemli rahatsızlıklar yaşıyor bu beşerler ve hala bir yıllık müddette tedavileri devam ediyor. Birçok işçi antidepresan tedavisine devam ediyor. Ruhsal tedaviyle ömrüne devam ediyor.”
‘HER ŞEY GERÇEK BİR HALDE ORTAYA ÇIKSIN’
Olayda ihmaller zinciri olduğunu söyleyen Diriarın, “Biz istiyoruz ki burada olan her şey olduğu üzere anlatılsın ve her şey hakikat bir halde oraya çıksın. Burada birçok emekçiyi dinledik, kontrolün yapılmadığını ya da kontrollerin evvelce haber verildiğini ona nazaran bir önlem alındığını anlattılar. Biz bu kontrolü yapanların da yargılanmasını istiyoruz ve bununla ilgili de uğraşımız devam ediyor” diye konuştu.
‘EVDEKİ BARDAĞIN BİLE PATLAMASINDAN KORKUYORUM’
Bir yıldır ruhsal tedavi aldığını söyleyen fabrika personeli Gülizar Erdoğan, olayda ihmali bulunan şahısların cezalandırılmasını talep ederek, “Olayın üzerinden bir yıl geçmesine karşın acımız hala tıpkı. Her an bir şey yaşanacakmış üzere dehşet var içimde. Patlamayı tekrar görecekmişim üzere bir his var. Konuttaki bardağın bile patlayacağını düşünebilen bir insan haline geldik. Hiçbir şeye gerimizi dönmek istemiyoruz. Psikolojimiz bozuldu. İlaç kullanıyoruz, tedavi görüyoruz ve psikoloğa gidiyorum. Fizikî olarak da izleri hala taşıyorum. Patlamanın şiddetiyle omuriliğimde eziklik olmuştu daha sonra fıtık rahatsızlığı başladı. Ayağımdaki ağrı hala geçmedi, yüreğimizdeki sızı esasen malum” dedi.
‘AKLIMA GELDİĞİ VAKİT GÖZLERİM DOLUYOR’
Yaşanan patlamanın hayatlarını değiştirdiğini belirten Erdoğan, sözlerine şöyle devam etti:
“Çok yakın arkadaşım olan Havva ablamı kaybettim. Onun acısı esasen çok büyük. İnanın konuşmak bile istemiyorum, aklıma geldiği vakit gözlerim doluyor. Daima bir arada çalıştığın beşerler, birebir salonda yemek yediğin beşerler öldü. Biz bunlarla kardeş üzereydik. Olayın akabinde halüsinasyon görmeye başladık, ölen arkadaşlarımızı karşımızda görüyoruz.”
‘BİRBİRİMİZE NASIL KURTULDUK DİYE SORUYORUZ’
Fabrikada patlama anını yaşayan emekçi arkadaşlarıyla bir ortaya geldiklerinde daima bu mevzuyu konuştuklarını anlatan Erdoğan, “Herkes yaşadığını anlatıyor, daima birbirimize ‘Biz oradan nasıl kurtulduk’ diye soruyoruz. Olağan bir sohbetimiz kalmadı bizim. O gün daima gözümün önüne geliyor. Olağan beşerler üzere hayatımızın öbür kısımlarını anlatıp konuşamıyoruz, daima o olayı konuşup duruyoruz” diye konuştu.
‘HER GECE HAYALİME GİRİYOR’
Olayın akabinde daima kaygı içerisinde yaşadığını belirten 3 yıllık fabrika personeli Suzan Deniz, “Acımız hala birebir, geceleri uyku uyumak yok sabaha kadar uyuyamıyorum. Patlamadan sonra ruhsal tedavi görmeye başladım. Şu an fizik tedavim de devam ediyor. Patlama anı ve o gün yaşadıklarım çabucak hemen her gece düşüme giriyor. ‘Rüyamda patlama olacak kaçın’ diye bağırarak uyandım birtakım geceler. Hayatıma bir tereddüt ve dehşet ile devam etmeye çalışıyorum. Olağan bir insan üzere yaşayamıyorum. Daima ayaktayım endişeden, ben oturup bir bardak çay bile içemiyorum. Bir yudum alıyorum, biraz yürüyüp tekrar gelip oturuyorum. Huzurum kalmadı” dedi.
