Buğra BENLİOĞLU / İstanbul-Tekirdağ – ÇERKEZKÖY’de yaşayan İsminaz Kılıçarslan (30), üçüncü çocuğuna gebeydi. 37 haftalıkken Covid’e yakalandı. 19 Mart’ta bebeği sezaryenle alındı ve onu koklayamadan özel bir hastanede ağır bakıma yatırıldı. Durumu ağırlaşınca Tekirdağ’daki Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne nakledildi, entübe edildi. Ailesine, “Kaybedebiliriz” dendi. Son bir umut, ömür takviye aygıtı ECMO ile tedavisi için Nisan ayında ambulansla İstanbul’a, getirildi. Ailesinden 170 kilometre uzakta, Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi ağır bakımında 40 gün süren ECMO gayretinden zaferle çıkan savaşçı anne, bebeği Kumsal ile birinci defa 2,5 ay sonra tanıştı. Annesi Fatma Kaynak, tam 70 gün boyunca, bir yandan kızının yolunu gözledi, bir yandan torunu Kumsal’ı büyüttü. Genç bayanın İstanbul’dan taburcu olup Çerkezköy’deki ailesine kavuştuğu; gözyaşları içinde onun kendi yavrusunu, annesinin de onu kokladığı o his dolu anları ise yalnızca Demirören Haber Ajansı görüntüledi.
14 yıllık evli fabrika personeli Kamuran ve İsminaz Kılıçarslan çifti, üçüncü çocuklarını bekliyordu. Ailesiyle Çerkezköy’de yaşayan 30 yaşındaki genç anne, doğum iznindeydi ve yeni aldıkları meskenlerinde, doğacak bebeği için hazırlık yapıyordu. 37 haftalık olduğunda denetime gitti, şikayetlerinden şüphelenen tabipleri, Covid testi yaptığında olumlu olduğu anlaşıldı. 19 Mart’ta Çerkezköy’deki özel bir hastanede ivedilikle sezaryene alındı. Minik bebeği Kumsal’ı hiç göremedi. Kumsal bebek, anneannesi Fatma Kaynak’a emanet edildi ve İsminaz Kılıçarslan da Tekirdağ’a, Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne kaldırıldı. Durumu daha da berbatlaştı, ağır bakıma alınarak teneffüs aygıtına bağlandı. Tabipleri ailesine “Çabalıyoruz lakin her an her şeye hazırlıklı olun” dedi. Üç çocuk annesi genç bayanın hayata bağlanması için her yolu deneyen hekimleri, son bir umut, ömür takviye aygıtı ECMO ile tedavi bahtı olabilir diyerek İstanbul Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin tecrübeli takımlarına danıştı. Hastanın durumunu kıymetlendiren hekimler, İstanbul’dan Tekirdağ’a giderek genç bayanı ağır bakımda ECMO aygıtına bağladı ve ambulansla İstanbul’a nakletti. İsminaz Kılıçarslan, 40 günü ECMO’ya bağlı olarak tam 70 gün süren Covid’le gayretinden zaferle çıktı. Aylar sonra İstanbul’daki hastaneden taburcu olup Çerkezköy’deki ailesiyle kavuştuğu o heyecan ve his dolu anları ise Demirören Haber Ajansı görüntüledi.
“BURADA ÖLDÜM YİNE CANLANDIM”
Taburcu olup yola çıkacağı anı sabırsızlıkla beklerken yaşadıklarını KHA ile paylaşan İsminaz Kılıçarslan, “Öldüm ve yine doğdum diyerek” hislerini anlattı: “Hamileyken denetime gittiğimde, test yapıldı. Olumlu çıktı. Sonra sezaryene alındım. 2 gün sonra da ağır bakıma kaldırıldım. Bebeğimi göremedim, kucağıma alamadım. Bir hafta özel bir hastanede kaldım. Sonra Tekirdağ’a öbür bir hastaneye götürmüşler. Orada ailemi aramışlar zati, ‘Her şeye hazırlıklı olun’ demişler. Ondan sonra İstanbul Koşuyolu Hastanesi’ne getirilmişim. Burada hayata tutundum. Birinci uyandığımda kendimi bile tanımıyordum. Nerede olduğumu bilmiyordum. Covid olduğumu bilmiyordum. Hiçbir şey hatırlamıyordum. Yani bir düş alemindeydim. Hemşirelere sorarak kendimi tanıdım. Saçlarımı kesmişler. ECMO aygıtına bağlı olduğum için mikrop kapar diye. Bebeğim 2 ayını bitirdi, üç aydan gün aldı. Bugün çok heyecanlıyım, onun kokusunu bile daha hiç içime çekemedim. Göremedim onu. Yalnızca (yoğun bakımdayken) tabletten manzaralı olarak görüştüm. Çocuklarım gözümde tütüyorlar. Annem, babam, herkes gözümde tütüyor. Vefattan döndüm, öldüm yine canlandım burada.”
İSTANBUL’DAN TEKİRDAĞ’A ONUN İÇİN ECMO TAKIMI GİTTİ
Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekimi Prof. Dr. Kaan Kırali, İsminaz Kılıçarslan’ın Nisan ayı başlarında İstanbul’a nakledildiğini anlatarak şu bilgileri verdi: “Mart ortalarında doğum yapmış. Lakin ondan çabucak evvel Covid’e yakalanmış. Tekirdağ’da yaşayan hastamız oradaki sıhhat merkezlerinde tedavi edilmeye çalışılmış. En sonunda Namık Kemal Üniversitesi’ne nakledilmiş ve durumunun ağırlaşması üzerine teneffüs aygıtına bağlanmış. Namık Kemal Üniversitesi’ndeki hekimleri bizimle irtibata geçti. Bu hastaya ECMO takılıp takılamayacağını danıştı. Hastanın çok genç olması, yeni doğum yapmış olması sebebiyle öncelik verdik. Buradan bir grubumuz hastayı ECMO’ya bağlamak üzere Tekirdağ’a gitti. Ağır bakımda hastamıza ECMO takıldı ve ambulans ile hastanemize transfer edildi. Yaklaşık 1-1,5 ay sonra akciğerleri yavaş yavaş toparlamaya başlayınca biz de ECMO takviyesini azaltarak aygıttan ayırdık” dedi.
“GÖRÜNTÜLÜ GÖRÜŞMEDEN SONRA HAYATA DAHA SIKI SARILDI”
Bu hastaların ağır bakımda çok uzun mühlet yattığı için ECMO’dan ayrıldıktan sonra kesinlikle fizik tedavi rehabilitasyonu alması gerektiğini vurgulayan Prof. Dr. Kırali, genç annenin ağır bakımda her şeyi tekrar öğrendiğini söyledi ve ekledi: “Bir nevi tekrar yürümeyi öğreniyorlar, tekrar ayakta durmayı öğreniyorlar. Sonuçta hasta artık büsbütün Covid öncesi devirdeki tüm fizikî aktivitelerini yapar hale gelince taburcu ediliyor. Biz bu tedavi ile bir değil iki cana hayat verdiğimizi düşünüyoruz. Bebeğini hiç görememişti. Ağır bakımdaki ECMO tedavisi bitip daha sonra rehabilitasyon evresine geldiğinde, moral dayanak olması açısından tabletle manzaralı olarak ailesi ile görüştürüldü. Bebeğini uzaktan da olsa gördü o sırada. Lakin İsminaz’da gördük ki bu görüşmeden sonra hayata tutunma azmi çok daha arttı, çok daha süratli bir halde güzelleşmek istedi. Artık de buradan meskenine girecek ve orada da birinci kez bebeğinin kokusunu içine çekecek.”
“O KUZUSUNU KOKLADI BEN DE ONU”
Kızının hastalığından sonra aylarca gözyaşı hiç dinmeyen anne Fatma Kaynak (60), onun İstanbul’dan geleceği gün, balkonda yolunu gözlemeye başladı. “İki günlük körpe bebeği bana verdiler, ben onu kızım diye sevdim, İsminaz diye sevdim” diyerek gözyaşları içinde o günleri anlatan Kaynak, “Yavrum iki aydan beri yatıyordu. Hiç göremedim. Yavrusunu 2-3 günlükken bana verdiler. Bu körpeyi gözyaşıyla büyüttüm şimdiye kadar. Allah’ım mucize verdi, hekimler ‘Teyze hazırlıklı olun’ dedi. ‘Nasıl hazırlıklı olayım?’ dedim. Teyze elimizden geleni yapıyoruz dediler lakin umutları yoktu. Allah’ıma bin şükür olsun, İstanbul’a gitti kurtuldu geri geldi yavrum. Yuvasına döndü. Bu yuvayı daha yeni almışlardı. Hiç yanlışsız düzgün oturamadan hastalandı. Ben haftalarca meskenine giremedim. Artık o kendi kuzusunu kokladı, ben de onu kokladım. İsminaz diye büyüttüm onun bebeğini, gecemi gündüzümü gözyaşıma kattım” formunda konuştu.
“KOŞUYOLU HASTANESİ BİZE ÜMİT OLDU”
14 yıllık eşiyle birinci defa Covid yüzünden farklı kaldıklarını anlatan Kamuran Kılıçarslan (34) ise Tekirdağ’da hastanede yatarken tabiplerin hiç umut veremediğini, durumunun çok makus olduğunu söyleyerek o güç günleri şöyle anlattı: “Tekirdağ’da da sağ olsunlar ilgilendiler ancak her aradıklarında ‘Elimizden geleni yapıyoruz ancak durum umutsuz’ diyorlardı. Sonra İstanbul’daki Koşuyolu Hastanesi ile görüşmüşler. Orası bize bir ümit oldu. Eşimin güzelleşmesinde en büyük etken, orada yapılan tedavi oldu. Ben de çok ağladım, aplamadı dersem palavra oldur. İnsanın aklına her şey geliyor, 3 çocuğa nasıl bakarım diye düşünüyorsun. Çocuklarım her gün annelerini soruyordu, ‘İyileşecek oğlum, dönecek kızım’ diye bir yandan onlara teselli vermeye çalışıyordum. Kayınvalidemler sağolsunlar ellerinden geleni yaptılar, bebeğimize onlar baktı. Herkes yardımcı oldu. Lakin çok güç. Allah kimsenin başına vermesin. Bayramda da ağır bakımdaydı. Manzaralı görüştük. Bayramın birinci günü bir de benim doğum günümdü, o halde hatırladı, telefonda kutladı. Artık yanımda olsun öteki bir şey istemem.” Heyecandan ve sevinçten konuşmakta zorlanan baba Ali Kaynak ise 70 gündür kızının yolunu beklediğini söyleyerek, yuvasına döndüğü, bebeğine, çocuklarına kavuştuğu için binlerce defa şükrettiklerini söyledi.
